Λίγο πριν από τις αυτοδιοικητικές εκλογές του Νοεμβρίου μετράω μερικές εκατοντάδες fan pages υποψηφίων στο Facebook και πολλές ακόμα να ξεπετάγονται σαν τα μανιτάρια καθημερινά! Πρώτη φορά οι παραδοσιακές γραμμές της αυτοδιοίκησης έρχονται “αντιμέτωπες” με το νέο φαινόμενο που λέγεται Social Media και ο καθένας το αντιμετωπίζει διαφορετικά!
Για μερικούς είναι ένα μέσο- ψευδαίσθηση που θα τους φέρει 100άδες ψηφοφόρους και θα τους δώσει ώθηση με τον ένα ή τον άλλο τρόπο στη εκστρατεία τους! Για αυτούς τους μερικούς υπάρχει και μια πληθώρα “επαγγελματιών” στα social media που μπορούν να απογειώσουν το fan page του υποψήφιου με χιλιάδες fans που μετριούνται με το κεφάλι και κοστίζουν αντίστοιχα! Μερικά ψεύτικα accounts και μια καλή “χαρτογράφηση” μπορεί να κάνει χρυσή δουλειά! Το ίδιο φυσικά ισχύει και για τα ακριβοπληρωμένα blogs και site υποψηφίων και συνδυασμών που έρχονται μαζί με υποσχέσεις για προβολή και λίστες με ψηφοφόρους!
Υπάρχουν επίσης οι υποψιασμένοι, αυτοί που γνωρίζουν ή κάποιοι ορθώς τους έχουν πει πως δεν κάνεις καμπάνια σε 3 εβδομάδες! Δεν χτίζεις ταυτότητα σε 2 μήνες και δεν πρόκειται να πάρεις ψήφους απλά φτιάχνοντας ένα page στο facebook και ένα account στο twitter που θα αναδημοσιεύει- στην καλύτερη περίπτωση, τις δημοσιεύσεις στο blog και την σελίδα σου!
Αυτές οι εκλογές είναι σημαντικές γιατί σηματοδοτούν το πέρασμα σε μια άλλη εποχή συμμετοχής και ενασχόλησης με τα κοινά και που σίγουρα το web και η παρουσία απλά σε αυτό δεν θα φέρει τις λύσεις! Τα Social Media είναι το όχημα για να διαδοθεί το μήνυμα σε μεγαλύτερες ομάδες κόσμου, να ακουστεί η πολιτική σκέψη και τα προγράμματα παραπέρα! Όταν δεν υπάρχουν τα πρώτα είναι άχρηστα και τα δεύτερα! Τότε απλά το Web action είναι ένα κοστολόγιο όπως τα φυλλάδια, τα κεράσματα και η αμοιβή των λοιπών παρατρεχάμενων!
Ο τόπος αναζητά τους “οδηγούς” που θα του δείξουν μια πορεία! Το web και αυτό αναζητά τις δυνατές φωνές που θα αρθρώσουν διαφορετικό λόγο και θα γράψουν τα νέα get inspired stories! Δυστυχώς κουραστήκαμε και εμείς και βολευτήκαμε στην γωνιά μας και ας φωνάζουν μερικοί εκεί έξω πως είναι διαφορετικά τα πράγματα… Μου λείπει η σπίθα στο μάτι! Το bull’s eye! Για όσους ακόμα πιστεύουν και όσους επιθυμούν την ψήφο μας επισυνάπτω την ομιλία του κοινοτάρχη Ανάβρας, Δημήτρη Τσουκαλά από το TEDxAcademy και την εμπειρία του από ένα διαφορετικό, αυτονόητο δρόμο!
One Ping
Pingback:Κάνω ό,τι μπορώ, μπορώ ότι θέλω « ΘΕΩΡΕΙΟ