Οι τηλεπικοινωνιες, η Ελλαδα και ο κοσμος!

Στην χώρα μας η κινητή τηλεφωνία έχει χαρακτηριστεί το ελληνικό “El Dorado”, αυτό δεν συμβαίνει άδικα αν αναλογιστεί κανείς την υποδοχή που επιφύλαξαν οι Έλληνες στην χρήση των κινητών τηλεφώνων! Πρόκειται για ενός άξιου παρατήρησης φαινόμενο αφού τα νούμερα δείχνουν πως υπάρχει σαν “ανάγκη” πρώτου επιπέδου για τους καταναλωτές!

Υπάρχει δηλαδή μηνιαίος προϋπολογισμός για υπηρεσίες κινητής τηλεφωνίας σε μεγάλο βαθμό μάλιστα με πρωταγωνιστή την νεολαία! Οι περισσότεροι από μας διαθέτουν τουλάχιστον δύο συσκευές “καρτοκινητό” και σύνδεση! Το κόστος είναι σημαντικό αφού υπάρχουν και υψηλά τέλη ενσωματωμένα στις χρεώσεις των κλήσεων!

Τα παραπάνω φυσικά όλοι τα γνωρίζουμε, δεν έχουμε όμως αναλογιστεί την δυναμική που θα μπορούσε να υπάρξει από μέσα προς τα έξω, από την εγχώρια αγορά προς τον υπόλοιπο κόσμο! Θα μπορούσε άραγε η χώρα να φιλοξενήσει ένα (μόνο;) δυνατό τμήμα R&D στην ανάπτυξη τηλεπικοινωνιακών υπηρεσιών ή ακόμα και κινητών τηλεφώνων; Δεν θα μπορούσαμε να κατασκευάζουμε parts συσκευών ή να δοκιμάζουμε και να εξάγουμε σχετική τεχνογνωσία;

Θα μου πείτε όμως πως δεν υπάρχει για την ώρα σχετική προοπτική αφού τα πάντα έχουν στραφεί στο επίπεδο της εσωτερικής κατανάλωσης και μόνο! Παρά την τάση για χρήση των τηλεφωνικών συσκευών μας δεν υπάρχει επαρκή κάλυψη από δίκτυα 3ης + 4ης γενιάς με το 3G να είναι χαμηλής ποιότητας και με υψηλό κόστος απόκτησης, το Wimax να έχει αργήσει και ούτε λόγος για ανάπτυξη υπηρεσιών επόμενης γενιάς από τρίτους κατασκευαστές εφαρμογών και διανομείς περιεχομένου!

Νομίζω πως υπάρχουν υπεραξίες και μεγάλα κέρδη για τις εγχώριες εταιρείες, ίσως πάλι μια κρατική παρέμβαση σε επίπεδο χορήγησης των σχετικών τηλεπικοινωνιακών αδειών να ήταν και η “αναγκαστική επένδυση” του απειροελάχιστου ποσοστού των κερδών των εταιρειών σε εγχώριο R&D ή ακόμα και ενίσχυση των ιδρυμάτων με τεχνολογική προδιάθεση! Μην τα πάρετε φυσικά κατά γράμμα, κάνω μερικές σκέψεις, μερικούς συλλογισμούς για το πως θα μπορούσαμε να βάλουμε φωτιά στο σύστημα και πως επιεικώς απαράδεχτα κλείνουμε τα μάτια ή χειρότερα, κοιτάμε αλλού!