Αυτοοργάνωση & Έλεγχος στα Social Media

Η “Αραβική Άνοιξη“, τα ανά τον κόσμο κινήματα Occupy Wall Street (London και τα υπόλοιπα που “ξεμύτισαν” μ’αυτό ως σημείο αναφοράς και σε άλλες πόλεις των ΗΠΑ), οι Ισπανοί Indignados, οι Έλληνες “Αγανακτισμένοι” έχουν ένα κοινό σημείο αναφοράς. Το σημείο αυτό είναι η εμπλοκή των Social Media ως μέσο αυτοοργάνωσης, πληροφόρησης αλλά και ανάδειξης των αιτημάτων των διαδηλωτών.

Παλαιότερα είχα αναφερθεί και σε μια συμπληρωματική λογική στη χρήση των μέσων σε όλο το εύρος της καθημερινότητας των πολιτών. Από την δυσαρέσκεια για ένα προϊόν ή υπηρεσία, μέχρι τον πολιτικό ακτιβισμό. Η μεγάλη επιρροή των Social Media τα έχει εντάξει πλέον στα “προβλεπόμενα” μέσα επιρροής της κοινής γνώμης στους σχεδιασμούς επιτελείων, εταιρειών και κυβερνήσεων.

Social media monitoring, στρατηγικές προσέγγισης και αξιοποίησης των δεδομένων που συγκεντρώνονται, συμβούλευση ακόμα και σε επίπεδο κυβερνήσεων από το State Department (Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ) αναφέρεται σε σχετικό άρθρο του Reuters (Social media – a political tool for good or evil?) το οποίο συμπληρώνει ο Alec Ross, ένας από τους ανθρώπους πίσω από την προεδρική καμπάνια του Barack Obama στα Social Media στις εκλογές του 2008 και τώρα σύμβουλος της Hillary Clinton.

Το μεγάλο στοίχημα όπως αναφέρεται στο δημοσίευμα είναι η πρόβλεψη εξεγέρσεων, επεισοδίων και κινηματικών διαδικασιών μέσα από τα “Νέα Μέσα” με εργαλεία που σχεδιάζονται σύμφωνα με τον πληροφορικάριο Rohini Srihari του πανεπιστημίου του Bufalo. “What people are increasingly looking at is predictive analysis,” “The Holy Grail is to beat the news. They are looking to predict a specific riot or protest at a specific location and time.”

Υπάρχει βέβαια και η άλλη προσέγγιση σε επίπεδο κυβερνήσεων, αυτή που θέλει το internet περιορισμένο (censored) και περισσότερο ελεγχόμενο. Το είδαμε και το βλέπουμε να συμβαίνει τόσο στη Κίνα και την Τουρκία μέχρι την Αίγυπτο και την Μεγάλη Βρετανία πρόσφατα. Οι μεγάλες διαδηλώσεις και τα επεισόδια με σκέψεις από τον Cameron ακόμα και για κλείσιμο του εθνικού διακόπτη του internet κάτι που ξεσήκωσε αντιδράσεις.

Στον αντίποδα του ελέγχου του διαδικτύου και των ISP (Internet Service Providers) έχουν κινηθεί διάφορα μορφώματα εκεί έξω. Από οργανώσεις για τις ψηφιακές ελευθερίες, μέχρι και κόμματα (βλέπε το The Pirate Party) και απλοί χρήστες. Μια ενδιαφέρουσα αναφορά έρχεται από το Occupy Wall Street όπου γίνεται μια προσπάθεια δημιουργίας ενός παράλληλου δικτύου βασισμένου σε τεχνολογίες δικτύωσης Mesh στο πάρκο Zuccotti. Εκεί όπου έχει γίνει η κατάληψη έχει στηθεί ο λεγόμενος “Freedom Tower” από τον οποίο παρέχεται δικτύωση και πληροφόρηση στα μέλη του κινήματος χωρίς την μεσολάβηση των παραδοσιακών δομών του internet και την πιθανότητα λογοκρισίας. Οι κόμβοι του δικτύου συνδέονται απευθείας μεταξύ τους και είναι έτσι δυνατή η δημιουργία ενός grid με πολλούς αλλεπάλληλους συνδεδεμένους κόμβους που θα μπορούν να καλύπτουν ολόκληρες περιοχές και με τον φιλόδοξο στόχο να γίνει αυτό σε μεγάλη κλίμακα (υπάρχει εδώ και αρκετά χρόνια και η ελληνική υλοποίηση του AWMN).

Τα τελευταία τρία χρόνια είδαμε να εξελίσσεται σε κλίμακα η χρήση των Νέων Μέσων. Υπάρχει ήδη η σχετική εμπειρία με πολλά παραδείγματα και η στην πράξη αναγνώριση της δυναμικής που αυτά έχουν. Το σίγουρο είναι πως αναμένεται να δούμε ακόμα πολλά αφού καθημερινά ανακαλύπτουμε νέες δυνατότητες, εμπορικές εφαρμογές και χρήσεις. Το ζητούμενο είναι η διασφάλιση της ελευθερίας στη πρόσβαση και την διακίνηση της πληροφορίας και η αντίληψη από την κυβερνητική πλευρά πως τα Social Media είναι κάτι σαν θερμόμετρο της κοινωνικής βούλησης. Καλό είναι τα μηνύματα να προσμετρώνται, να αξιολογούνται και να λαμβάνονται υπόψιν…

(photo via)